Jouw Ogen
Ogen, spiegel der ziel
Ogen, zo mooi,
waar ik voor viel...
Ogen, zo open en zo oprecht
Ogen, zo blauw,
waar ik zo aan ben gehecht
Ogen,die zoveel zeggen
Ogen, die mij doorboren
en waar ik het tegen af moet leggen
Ogen, die vragen
Ogen, die spreken
waardoor ik ben aangeslagen
Ogen,die me nooit bedrogen
Ogen, die nooit hebben gelogen
en die me hebben meegezogen...
Jouw ogen, nu vol met tranen
die zich een weg banen
naar mijn mond...
Inzender: J.H., 15 mei 2003
Geplaatst in de categorie: emoties
Mooi geschreven en erg pakkend.
Een 10!
Als je het niet zeggen kan,
DICHT het dan.
Mooi gedicht Jannie, een 9.