oorlogsmaat

Gefluit, geknal,
Een schreeuwende pijn
Even de ogen open
Om dan te verdwijnen,
In de mist van eeuwigheid

Een kreet in nood
Een kreet om hulp
Een fractie te laat
De sneeuw kleurt rood

Een traan welt op
Het was een vriend
Waarmee ik m’n miserie deelde
Waarbij het vele lijden dragelijker werd
Iemand die me verstond
Die in al het gedonder om me heen,
Een lichtpunt vond

Zijn kreet in nood
Mijn hulp, kwam te laat
nu kleurt de sneeuw donkerrood
en de kleur in mijn hart,
Stil vallend in een beginnende leegte
Is nu, net zoals de rest,
Donker zwart.

Schrijver: laure, 18 mei 2003

laurekeuhhotmail.com

vriendschap oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 753