Hopeloos verliefd
Nog nooit was rijmen zo moeilijk
Dan nu ik dicht voor jou
Elk woord lijkt nu verfoeilijk
Wanneer ik denk aan jou
Konden we maar verdwalen
Naar een wereld zonder respijt
Waar gevoel de koers zal bepalen
En 'we zien wel' zijn eigen leven leidt
Kon ik je maar beminnen
Maar daarin zit het venijn
Want waar verstand zal overwinnen
Zal gevoel de verliezer zijn
Maar leven doe ik in werkelijkheid
Ik geloof niet in wat-als
Ik ken alleen de leegte van je afwezigheid
Die door mijn ziel heen walst
Waarom hoor je nooit zingen
Over hoe liefde ook kan zijn
Over je hart moeten bedwingen
Liefde doet wel degelijk pijn
Langzaam begint het te dagen
Liefde doet wel degelijk pijn
Ik zal het moeten verdragen
Alles om maar bij je te kunnen zijn
Daarom laat ik mijn gevoel spreken
Door dit anonieme gedicht
Want hoe verboden ook de liefde
Niemand kent mijn gezicht
Geplaatst in de categorie: liefde