Replay
Waren het je ogen, o zo ijzig blauw
of lag het verscholen in dat gebaar
waarmee jij iets schikte aan je haar
of deelden jij en ik dezelfde kou
Van een onstuimige liefde van weleer
die zelfs voorbij het absolute nulpunt
iets nieuws, geen verandering meer gunt
slechts herinnering aan geleden oud zeer
Liefde verandert in diepvriesspinazie
voor eeuwig goed, volledig oneetbaar
tenzij ontdooid in een nieuwe relatie
Kijk met mijn ijzig koude boeien af
word ik een nieuw mens en onmeetbaar
lijk ik wel moedig, maar ben ik laf
Geplaatst in de categorie: kunst