inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.499):

moeilijke tijden !!

Ik kan niet meer,
wil soms ook niet meer.
Laat me toch, want het enige
wat ik wil is mijn gezondheid weer.
Maar ik heb alleen nog maar
angst en verdriet verborgen
achter een masker,
zodat niemand het ziet.
Mijn leven brokkelt steeds meer af.
Ik weet dat ik steeds korter
ga naar mijn graf.
Zeker had ook ik met mijn gezin mooie dromen,
maar mijn ziekte moest er tussen komen.
En nu zit ik gevangen in
mijn eigen verdriet en eenzaamheid.
Soms weet ik niet hoe erdoorheen te komen.
Het geluk heb ik verleerd,
vertrouwen doe ik bijna niemand meer.
Al die ellende voor de mensen om me heen
die me lief hebben, dat doet me nog het meeste pijn.
"Waarom " vraag ik dan?
maar daar krijg ik geen antwoord op.
Vind het zo pijnlijk voor mijn gezin.
Die leiden me op de weg naar mijn plaats.
De plaats waar ik ze uiteindelijk
toch weer tegen kom.
Mischien is dat mijn enige troost
die me daadwerkelijk
nu nog de kracht geeft om verder te gaan.

Schrijver: petra spronck, 10 juni 2003


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 2.216

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
petra
Datum:
12 mei 2014
Zal deze vaker overlezen dan ik dacht.
Naam:
petra
Datum:
4 mei 2011
Email:
pjj.sproncktelfort.nl
krijg het koud als ik het terug lees.
Naam:
marie-paule
Datum:
7 augustus 2004
Email:
mpamhtelenet.be
Deze tekst vertelt de grote waarheid bij ziekte daar waar de mens wordt verlaten bij pijn en verdriet en zichzelf even verliest in wanhoop. Maar zoals ook staat beschreven, blijven wij doorgaan omdat we elkaar ooit zullen tegenkomen. Ik weet dat hierin de juiste energie zit, en alzo zal altijd en altijd en overal en ergens hoop en liefde zegevieren. Met eerbied en grote dank.
Naam:
linda
Datum:
6 oktober 2003
Email:
linda.den.oudenplanet.nl
Ik blijf ook doorgaan. alleen voor mijn ouders en vriend. Dat is mijn gezin. Kinderen heb ik niet en kan ik ook niet meer krijgen. Ik ben nog maar 31 jaar en dat was mijn grootste wens tot dat me dit overkwam, maar 1 ding weet ik zeker ben sterk en zet door. Moet jij ook doen!
Naam:
sandra
Datum:
30 juli 2003
Email:
sandra.peterschello.nl

Toen ik jou gedicht las, kreeg ik kippenvel.
Maar tergelijkertijd ook heel erg droevig,daarom kon ik het niet weerhouden om je even te mailen.
zelf ben ik altijd zoekende geweest naar het waarom,vooral als je ziek bent,het heeft dan ook lang geduurd voordat ik voor mijzelf iets gevonden had waarbij ik mezelf kon gaan genezen.
natuurlijk is dit dan ook persoonlijk, maar wil graag als het mag de tip geven om het boek te lezen van Christiane Beerlandt:De Sleutel tot Zelfbevrijding. Mij en vele anderen hebben zichzelf terug gevonden maar ook genezen, ik hoop dat dit voor jou een lichtje mag zijn, en dat je alle kracht krijg die je nodig hebt om te genezen.
Naam:
jannie
Datum:
17 juni 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Wat is dit droevig. Ik ben er stil van.
Het is nooit zo donker, of het wordt weer licht!!!
Misschien heb je hier wat aan. Een 10, verdiend.
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
10 juni 2003
Email:
teckeltjeshotmail.com
Petra wat mooi geschreven! Echt zoals je het beleeft. Recht uit je hart en Petra, ga vooral door met het schrijven! Een 10 van mij.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)