Rode Rozen
Een haag van rode rozen,
Tranen vallen als druppels van regen,
Geen woord wordt gesproken,
Een snik verbreekt de stilte.
Daar komt zij aan,
Omringd door haar geliefden,
Langzaam komt zij voorbij,
Begroet door een haag van rode rozen.
Langzaam volgt de menigte,
Schuifelend haar achterna,
Het begin van een nieuw bestaan.
Die dag vol regen en hagel,
Bij het afscheid brak de zon weer door,
Rusten zal zij tussen rode rozen,
En de liefde van iedere geliefde.
Geplaatst in de categorie: verdriet