je had het niet eens door
dat de rimpels in gordijnen
door je spelen achter
vrouwentongen verschenen
dat je dichtgekleefde
handjesvolle snoepgeur
verspreidde in een straatvol medelijden
dat de tranen die zich stapelden
in elk oog dat jou bekeek
waren voor het veinzen
van je maagdenwitte kleed
dat de hand die je
adoreerde en je door de straten leidde
dezelfde hand was
die jou 's nachts wel eens bezocht
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid