de sneeuwvlok

Een sneeuwvlok. Als vederlicht kristal
zoekend naar een landplaats in zijn val.
Zacht komt het neer op een muur van steen
met de andere verenigd, met de andere één.
't Vredig wit, de zachte kou
maar toch gedreven in het nauw.
Want dit leven heeft een korte duur
de zon die brandt als hevig vuur.
Dan verdwijnt het, de dooi, de dood
Jij was die sneeuwvlok, toen jij je ogen sloot.

Schrijver: M.Schaepman, 22 juni 2003

voelt_goedhotmail.com

sneeuwvlok

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 732