Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.737):

Tranen

Hoeveel tranen heb ik niet gelaten
Ik heb 't niet eens meer in de gaten
Overdag stromen ze wanneer ik zit
's Nachts gaat het door terwijl ik pit

Het verdriet grijpt me toch wel erg aan
Eigenlijk moet ik er boven staan
In de moderne maatschappij is toch bekend
Dat je eigenlijk alleen op deze wereld bent

De wereld is koud, kil en commercieel
In welk gezin is warmte nog 'n deel
Van dit snelle aardse bestaan
Materieel zal het ons steeds beter gaan

Maar gezinnen worden uiteengerukt
Kinderen worden als pakketjes in een hoek gedrukt
Wanneer gaan onze ogen nu eens open
Of is dat zelfs nog te veel om op te hopen ?