inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 3.886):

Onder moeders vleugels vertrokken

Ochtend,

Het is zover, moeder.
De morgen was grauw, toen ik weg ging van huis.
Sinds klimt het licht, stil en aanhoudend.
Wijder klaren al wijder klaarten
en ik dwaal als een vogel boven de wolken.
Ik wil je zien, moeder.
Ik wil éénmaal in je ogen zien
voor de grondeloze diepte mij neemt.
Je ben zo ver.

Nacht,

Kom nu met uw donker, dieperbarmen, eindelijk.
Laat dit pijnlijk lichaam in uw arm rusten
als het kind op moeders' schoot.
Laat mij veilig door de schaduw
uwer vleugelen gedekt slapen gaan
het moede oog gesloten.
En het lichaam pijnloos uitgestrekt.

Schrijver: Marla, 29 juni 2003


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.453

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Martijn
Datum:
5 juli 2003
Email:
m.schaepmanwanadoo.nl
Ik ben erg onder de indruk. Graag meer van dit moois.
Naam:
Hans
Datum:
29 juni 2003
Email:
net4internetzonnet.nl
Erg mooi gedicht, er is nog hoop in Nederland!
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
29 juni 2003
Email:
teckeltjeshotmail.com
Je keuze van woorden is ouderwets en toch van deze tijd. Heel apart geschreven. Mooi gevoelig. Een 9 van mij!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)