Hij Ligt vooraan
Mijn voetstappen
knerpen op het
pad van kiezelstenen
Ik hoor het niet,
want ik ben bedroefd
en ik loop hier
te verregenen...
Maar dat deert mij
niet zo zeer,
want niemand die mij ziet
Ik loop hier-
namelijk alleen,
want, als het-
regent dat het giet
Gaan hier
geen mensen heen...
Ik zie zovele graven,
daartussen ligt mijn pa
Hij ligt vooraan
ik weet het nog...
Hoe vroeg wij hem
toch moesten afstaan...
Dag Pa, ik ben je niet
vergeten, ik ben hier
echt alleen.
Maar pa, u moest
eens weten,
hoe moeilijk het is
om naar je graf te gaan...
Inzender: j.h., 30 juni 2003
Geplaatst in de categorie: individu
Toch wens ik je sterkte hierin.