Dakloos

Door eenzaamheid verblind,
loopt ze slenterend door de straten.
Tranen rollen over haar wangen,
niemand heeft dit in de gaten.

Ze leidt een zwervend bestaan,
geen dak boven haar hoofd.
Blaren onder haar voeten,
niets wat de pijn enigszins verdoofd.

Vrienden hebben haar verlaten,
juist toen ze hen zo nodig had.
Als een baksteen laten vallen,
viel zij in een heel diep gat.

Ze is wat je noemt,
mislukt in deze maatschappij.
Niemand gunt haar een blik waardig,
men loopt haar met een boog voorbij.

Maar ook zij heeft haar gevoelens,
is een mens zoals jij en ik.
We hebben vaak een vooroordeel,
en noemen haar een viezerik.

Wij “normale” burgers,
maken onze eigen samenleving.
En wat hier niet in past,
zijn mensen zonder huisvesting.

Schrijver: judy steffers, 6 juli 2003

judy.steffersquicknet.nl

maatschappij dakloos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 36 stemmen 2.669