Het verlichte bestaan van de passant

Blauwe sproeten
Op een roodgeverfde muur
Best een mooie kamer
Als ik er binnen gluur
Mooie mensen
Lopen heen en weer
Schuifelend voorbij de ramen
Dan weer eens een dame,
Nu dan toch een heer

Ik dim de lichten
En aanschouw het spel
Veilig vanuit mijn donkere kamer
Veilig vanuit mijn donkere cel
Het verlichte bestaan van de passant
Verbleekt elke levenskracht in mij gelegen
Net alsof de zon gedoofd wordt
Tergend langzaam,
met elke gevallen druppel regen

passant verlicht bestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 341