Mijn kind verbrandt...
Een bedrijfsketel kokende koffie
kreeg hij over zich heen
Zo'n ketel van tien liter
Dan gaat er wat door je heen...
Tweehonderd mensen in de zaak
Net was een pauze ingelast
En moeder moest heel hard werken,
ze hield zich aan de bar vast...
Je kind op zijn knietjes weg zien kruipen
En gillend van de pijn
De dokter snel gaan bellen
Maar, die kon niet aanwezig zijn...
Snel naar het ziekhuis geraced
daar lag hij toen zes weken
Om beurten sliepen we bij hem
en zagen hem steeds verbleken
Hij was toen nog zo jong, zes jaar
Zijn ouders zouden scheiden
Wat voelden wij ons schuldig toen
Ons kind lag zo te lijden...
Nu wordt hij tweeëntwintig jaar
De wonden zijn genezen
De littekens zijn haast weg...
Zijn dagboek dat ik schreef
heeft hij menigkeer gelezen...
Inzender: j.h., 12 juli 2003
Geplaatst in de categorie: rampen
Nare gebeurtenis(sen), maar mooi geschreven.