verdriet

Verlaten staat ze er bij
mijn eens zo mooie acacia
elke dag genoot ik van je
je trotse takken fier omhoog
je blaadjes dicht opeen
tien jaar werd het mei
elke keer was je er weer
je mooie bolletje werd geknipt
dankbaar ontsproot je
maar nu.... het is herfst
nooit eerder was je zo treurig
nog nooit zo vroeg geen blaadjes meer
treur je om ons?
je weet dat dit onze laatste herfst is met jou
dat wij je gaan verlaten
door het raam kijk ik naar jou
gestaag valt regen, vermengd onze tranen
het is niet alleen de herfst die je doet huilen
je hebt het zwaar
hield je zoveel van ons?
als je blijft treuren net als wij
zal ook jij er volgend seizoen niet meer zijn.
ik wil je toosten, je kunt niet mee
probeer flink te zijn
mischien zullen anderen je koesteren
hier is jou plek
vaarwel acacia we hielden van je

acacia

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 846