Mijn woorden
Zachte kraters zijn mijn woorden
door langzaam vallende gedachten geslagen
het stof dat er door opwaaide
zo van je jas geklopt
Maar de kraters zijn zo zichtbaar
voor jankend brandende geslachten gegraven
de pijn die wij er inwerpen
valt bodemloos kapot
Geplaatst in de categorie: taal