Onbegrijpelijk
Ik heb je graf gezien
Je steen zacht aangeraakt
Het zand eraf geveegd
Jouw naam mooi schoongemaakt
Gekeken naar jouw foto
Heel eventjes gesnikt
En lopend richting auto
Mijn tranen ingeslikt
Mijzelf nu voorgenomen
Dat ik niet meer zo verzaak
Met naar jou toe te komen
Jij kwam bij mij zo vaak
Maar pa
Het het gaat iets beter
Ik mis je elke dag
Soms wou ik dat ik God was
En dingen overzag
Ik zou dan accepteren
Waarom het zo geschiedt
Want met 62 sterven
Begrijp ik nog steeds niet
Inzender: Henk Hoek, 16 juli 2003
Geplaatst in de categorie: overlijden