Een teken
Wachtend zit ik hier bij de telefoon
Als ik je bel, hoor ik alleen maar een onbekende toon
Een toon van een opgeheven lijn
Kan het niet begrijpen, het kan toch niet waar zijn
Ik schrik wakker, denk iets te horen
Buiten op straat, het geluid van motoren
Ren naar het raam, maar kan niets ontdekken
Zie alleen een auto in de verte vertrekken
Waarom heb ik mij in deze chaos gemanouvreerd
Wist van tevoren, dit is verkeerd
Maar ik werd verliefd, wilde het echt voorkomen
Maar jij koos voor hem en het verpest al mijn dromen
Nu weet ik dat ik jou moet loslaten
Het is moeilijk, er valt niets meer te bepraten
Toch zal je nooit uit mijn hart verdwijnen en laat ik je weten
Dat mijn hartje doorklopt en nog niet is versleten
Geplaatst in de categorie: emoties