Haat
het groeide reeds vroeger
toen hij haar sloeg
mijn haat voor hem schreeuwde
verankerde als een diepgewortelde eik
een eik zonder bladeren
zijn ogen begonnen te schitteren
in haar tijdloos wenen
op zijn mond speelde een glimlach
met haar ineenkrimpend beven
ja , het groeide reeds vroeger
hij sloot haar op
in de bittere diepte van haar ziel
en ik ...
ik kon het alleen maar
stilhuilend toezien
Geplaatst in de categorie: woede