Naamloos
Ik lijk naamloos, onbekend en onbemind
geboren om te sterven,een waardeloos kind
mijn leven lang al achtervolgt mij het leed
zonder bekentenis van wie mij het aandeed
Wanneer ik willoos mijzelf in de spiegel bekijk
dan wens ik mijzelf zo vaak in het dodenrijk
mijn leven is niets dan ellende en verdriet
waarom is er niemand die mij hoort en ziet
Waarom krijg ik geen antwoord op mijn klachten
lig ik vaak eenzaam te huilen in donkere nachten
waarom kan ik geen enkel mens meer vertrouwen
is er nog wel iemand die echt van mij wil houden
Alleen God in de hemel is nog mijn enige vriend
waaraan heb ik al deze droeve ellende verdiend
waarom doet Hij mij dit grote verdriet aan
ik twijfel soms, zou Hij wel werkelijk bestaan
God in de hemel , mag ik U één enkel ding vragen
sla Uw sterke armen om mij heen en wil mij dragen
al ben ik ook door mensen misbruikt en bedrogen
U bent de God die ook eens mijn tranen zal drogen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Schitterend Hendrik Jan. Ik geef een 10