Vrij

Vrij wil ik zijn,
vrij van verdriet.
Leven zonder pijn,
waarom kan dat toch niet?
 
Telkens weer die tranen,
sinds vroeger al daar.
Die zich weer een weg banen,
zelfs na zoveel jaar.
 
Ik moet daar weer vandaan,
mijn eigen weg weer zoeken.
Zo kan het niet langer gaan,
straks kruip ik weer terug in die hoeken.
 
Die hoeken waarin ik mezelf verlies.
Dat mag niet weer gebeuren,
ik moet dat voorkomen.
Ik sluit het verleden, dicht moeten die deuren.
 
Het gaat me ook wel lukken,
dat weet ik zeker dit keer.
Ik zal voor niemand meer bukken,
het overkomt me niet weer.
 
Mede dankzij hem ben ik sterk.
Ook familie en vriendinnen,
en geweldige collega's op het werk,
zorgen ervoor dat ik dit zal overwinnen.
 
Nee, mijn 'ik' raak ik niet weer kwijt.
Het zal nog wel moeilijk zijn,
en ook al kost het wat tijd,
na deze regen volgt zonneschijn.

Vrij verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 1.136