inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 4.798):

Schuld

Ik sta in een ruimte vol mens
In de lucht hangt ieders ziel
Ik leef voor mijn eigen wens
Maar weet dat ik alles verniel..

De bladeren vallen van de bomen,
Niks is meer zo groen als gras,
Ik vraag me af of het nog moet komen
Of dat het allang zo was

De fonkeling in je ogen
Afwezig, op zoek naar een weg
Een horizon die allang is vervlogen
Als een woord waar ik niets op zeg

De gebroken stam, de pijn van de boom
Leven zonder woorden met betekenis
Onwaarschijnlijk als in een droom
Wat als dit nog lang niet alles is?

Dieper en dieper kerft het in mijn huid,
Als een hamer die hakt zonder geduld
Het geschreeuw, een oordovend geluid
Want alles, alles is mijn eigen schuld

Schrijver: Lieke Faessen, 13 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 633

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jannie
Datum:
23 augustus 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Lieke, dit heb je fantastisch neergezet. Mijn complimenten...
Naam:
Robbert
Datum:
14 augustus 2003
Email:
-
Ik vind het een heel mooi gedicht, knap verzonnen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)