nog steeds dichtbij

steeds zie ik je weer
in de tuin
waar je wachtte,
waar je huilde, lachte

waar je tranen
zout brachten tot de aarde
om jou daarna op te nemen

waar je lach weerklonk
door hemelse ruimte
van waaruit je nu
op mij neerziet

steeds... zie ik weer
nog steeds... dichtbij

Schrijver: Wim Niesten, 20 augustus 2003

wimniestengedichtenmsn.com

overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 2.026