Psychische Natuurramp

De onzichtbare dam houdt het niet meer tegen
alle beheersing is nu kwijt
weg gespoeld met de regen
die vanuit mijn ogen een spoor slijt

Deze kolkende rivier verandert in een waterval
als hij de rand van mijn kin bereikt
het verdriet klettert in een dal
alwaar ook de tweede dam bezwijkt

Het hele lijf in paniek, de nood toestand van kracht
als al het opgeslagen water zich een weg naar buiten vind
een ramp voltrekt zich die nacht
maar is voorbij zodra de ochtend begint

De schade is enorm
diepe geulen, dikke ogen en gevlekte huid
maar als altijd na zo’n tranen storm
ook opluchting want al het verdriet is er uit

Maar het stuwmeer zal zich snel weer vullen
met verdriet van allerlei
en na verloop van tijd zal zich er wederom een storm onthullen
dan komt al het opgeslagen water weer vrij

Als een eeuwig durende cyclus volgt
bij elk mens na de lach de traan
maar deze psychische natuurrampen
zijn alleen onderdeel van het vrouwelijk bestaan

Vrouw Verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 1.482