Mensenleven...
De mens, geboren uit de golven
van de mystieke levenszee,
drijft hulp'loos als een eendagsvliegje
op het getij der eeuwen mee.
Hij komt om snel weer te verdwijnen
en is slechts als een korrel zand,
die -eens ontstaan uit Moeder Aarde-
verloren opgaat in het strand.
Wie kan de diepte ooit doorgronden
van het onmetelijk heelal,
dat ondanks aardse stervelingen
zijn eigen wegen volgen zal
De macht van mensen is illusie,
die mistig opgaat in de tijd,
want elke aardse macht moet eenmaal
verliezen van de eeuwigheid.
Een stukje brood, een vredig leven,
een snik..... en alles is voorbij.
Een korrel zand, een eendagsvliegje;
vandaag ben ik dat, morgen jij!
Inzender: Fabienne, 16 september 2003
Geplaatst in de categorie: filosofie