Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.272):

Ruwe diamanten

Schitterend als diamanten,
zo blonken die ogen van jou.
Waarvan ik de scherpe kanten,
wel even afslijpen zou.
Ik heb me erin kunnen verdrinken,
tot op de bodem van je ziel.
Maar toen kreeg ik te horen,
dat je op iemand anders viel.
Opeens zag ik je ogen van een andere kant,
als van een ongeslepen diamant.
Ruw en zonder enige glans.
En ik ontsprong op tijd de dans.
Als een herinnering, zo leef je voort,
Want je hebt nooit echt bij mij gehoord.