Echo

In de verste echo's van mijn verleden
kom ik steeds mezelf tegen.
Een naam, zonder meer,
letters geschreven,
het houden van vergeten.


Spiegels glinsteren van verdriet,
herinneringen lijken steeds te breken,
scherven worden moeizaam gelijmd
en weerspiegelen een vermorzelende pijn.

Versterkt in een wirwar van jaren,
kreunen ze onder bestaande lagen.
Vervlogen, maar niet vergeten,
wil ik mijn diepste tranen
een plaatsje geven.

Ze vinden enkel een schuilen
in wenende woorden.
Bevende handen luisteren
naar een morsend huilen.

Wit papier wordt volgeklad,
echo's worden bewaard,
zinnen worden vergaard
op een schreeuwend spiegel-blad.

echo verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 16 stemmen 2.592