Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.517):

het leven...

Het leven
is hard,
zeg je,
En met de
Zachtste strelingen
wrijf je de traan
op mijn wang
naar een andere dimensie.

Het leven
is hard,
zeg je,
Maar ik voel
Hoe de zachtheid
zich in me verspreidt.
Een warm gevoel
tintelt door mijn buik,
mijn armen,
mijn hoofd,
En blijft hangen
op het topje van mijn neus
waar jij net je
allerzachtste
afscheidszoen hebt geplaatst.

Het leven
is hard,
zeg je,
En ik hoor hoe je de deur achter je
dichttrekt,
De koude windvlaag
breekt de stilte.

Het leven
is hard,
zei je.
Ik geloofde je niet...