de zee
opent en sluit haar
bladzijden voor ons.
paal 16: niets
geeft ze prijs van wat haar aan deze
wereld bindt, maar de zonsondergang is zeker
achterwaarts gebonden.
(sissend in het ijswater dalend)
zo kussen wij boven het koude duinzand.
de dag ligt op de rug
de mensen gaan de nacht in.
in hun verlicht knusse tenten.
paal 16: niets...
Inzender: J.K., 14 oktober 2003
Geplaatst in de categorie: overig