In the air
vloeiende lijnen in woorden
rijgen zich in mijn hoofd aanéén
als een bewegend stilleven van lijven:
armen, benen, borsten, billen…
maar net als ik ze vangen wil
en omvormen tot letters op papier
vervagen de lijnen
en is er alleen nog de herinnering
aan iets dat niet was
maar toch, even zó mooi…
als de droeve klanken van een bandoneon
die wegsterven in de geurende lucht
van een warme zomeravond.
Geplaatst in de categorie: liefde