Voor Oma
Het gezicht van je handen,
Zo rustig in elkaar
Het beeld van je gesloten ogen,
En je mooi gekamde haar
Zo lag je daar zo vredig,
Je hebt je best gedaan
Zo eenzaam als ik me voelde,
Zoveel liefde strooide ik uit
Maar laat me nu niet vliegen,
Voordat ik deze deur afsluit
Ik houd hem voor je open,
Houd jij me op de been?
Want een verlies als dit verwerken,
Dat kan ik ook niet alleen
We houden vast aan ’t leven,
Hetgeen jij niet meer hebt
Treur toch niet om mij,
Heb je ons altijd gezegd
Maar hoe moet ik dat geloven,
Als ik altijd tegen tranen vecht
Van jou zal ik altijd houden,
En ik voel je liefde om me heen
Maar als god zijn engel terugneemt,
Dan zijn we weer alleen
En toch moeten we verder,
Al doen mijn voeten zeer
Mijn weg loopt nog niet ten einde
En ooit zien we elkaar wel weer
Wat doe je als de enige die je tranen kan stoppen,
juist die tranen heeft veroorzaakt?
Geplaatst in de categorie: overlijden