Ochtendgloren
In mijn dromen priemen
prikacties van verleden tijd;
tastbare tintelingen
vertalen herinneringen
sprankelend als bronwater.
In de grotten van mijn lijf
weerklinken geluiden
van verzwegen leven
en wervelbeelden
puilen mijn ogen uit.
Nuchter spant het licht
de kleurbogen
van druppels dauw
en klaart de stilte
een tranend bezinnen.
Het nachtgemijmer bidt
een tempel van geduld,
het kranig gestut
van zorgeloze zuilen
wordt geplet door de zon.
Geplaatst in de categorie: lichaam