Offerande

Je weent de liefde los
en je verdriet ademt hoop
op wedergeboorte.
Je tranen tranen tranen
een waterval van overgave;
je gutsend offer
smelt de stenen
van mijn wrok.

Je bloedend bloeien
ontluikt herfstgeuren
van vast vertrouwen
dat niet wijken zal
voor snijdende kou;
en koesterend kalm
breek je de doornen
van mijn verweer.

Je neemt me op
in een warm wellen
van troostrijke baren
en resonerende zuchten
golven in ons refrein.
Devoot stil je mijn gebed,
mijn litanie van lijdzaam deren
bezweer je met
een trillende glimlach.

Vanaf nu hou ik van jou.

Schrijver: Anton van Amerongen, 26 oktober 2003

infodepriman.nl

Biografie van deze schrijver

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 684