Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.715):

verwondering

droomde al een eeuwigheid
komen zou hij op zijn tijd
ik verlangde naar zijn stem
wachten deed ik slechts op hem

dwaalde zwervend en verward
met een heimwee in mijn hart
waar dan ook ver weg van huis
zoekend naar een veilig thuis

sinds de hoop hem heeft onthuld
en verlangen werd vervuld
zal ik nooit meer eenzaam zijn
‘k ben van hem en hij is mijn

die mijn ziel zo diep ontroert
en mijn hart nog steeds vervoert
zacht en vol van tederheid
liefdevol en toegewijd

sinds ik liefde onderging
weet ik van verwondering