Ver weg en toch zo dichtbij…
Wetend dat ik je nooit zal zien
Wacht ik op je berichtjes
De dagen gaan langzaam voorbij
En de nachten duren lang
Hopend dat ik je vanavond spreek
Denk ik, ze wil me niet misschien
Achter de pc heb ik het koud
Maar je gesprekken maken me warm
Ik zeg je dat ik van je hou
Maar jij bent al weg
Wil de rest van mijn leven met je delen
Maar vraag me af of jij ook van mij houdt
Dan is er opeens die dag
Waarop ik zo lang wachtte
Je laat me weer genieten
Toch is het maar van korte duur
Omdat die dag eindigde zoals zo vele dagen
Twijfelend of je me wel mag
Daar ben je weer, je bent van mij
Heerlijk zo samen met je pratend over niks
Wetend dat je al bezet bent en balend dat je te laat bent
Verschijnt toch weer die glimlach om mijn mond
Totdat jij me vertelt wat ik al aan voelde komen
Dit kan zo niet verder het is voorbij
Mijn wereld stort in
Even wil ik alles vergeten en ben boos op iedereen
Ren naar mijn kamer en sluit de deur.
Beseffend dat dit niet de moeite was
Kruip ik uit mijn kamer en start de chatbox op
Opnieuw stort ik me in de volgende relatie vol goede zin...
Inzender: ..., 29 oktober 2003
Geplaatst in de categorie: ex-liefde