Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.773):

Sinterklaas gedicht

Donkere dagen en lange nachten,
De kou laat op zich wachten.

De kou laat zich verdringen,
Door de warme wind,
Die, waar hij zich bevindt,
Zachtjes ligt te zingen.

De gele bladeren verlaten de takken,
Die zich treurig laten zakken.

Die zich klaar maken voor de strijd,
Tegen sneeuw en regen,
De wind die ze laat bewegen,
Brengt nog geen warme tijd.

Ook hagel zal gaan vallen,
Soms zo groot als pingpongballen.

Soms zo groot dat het schade geeft,
Aan huizen ver over zee,
Brengt de hagel niks goeds mee,
Voor ieder die daar leeft.

En zo bla bla bla ik nog even verder,
Over schaapjes en een herder.

Want zo zie je, het is zo simpel,
Rijmen zonder inspiratie,
Geeft bij mij geen irritatie,
Het geeft niet eens een rimpel.

Zo heb ik met veel geduld,
Mijn hele blaadje vol geluld!