inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.799):

Hoop

Eindelijk is de dag gekomen,
waar ik al lang had op gewacht.
De dag van het weerzien,
de dag na een slapeloze nacht.

Na een week te zijn gescheiden,
een week van pijn en lijden.
Het moment is nu daar,
eindelijk even alleen met haar.

Er spookt heel veel door mijn hoofd,
ik hoop dat ze mij ooit nog eens gelooft.
Gelooft als ik zeg dat ik van haar hou,
gelooft als ik zeg "ik ben alleen van jou".

Nog een laatste kus gegeven aan haar foto op mijn kast,
nu valt van mijn schouders een zware last.
Ik weet dat ik er voor haar wil zijn,
alleen bij haar vind ik het leven fijn.

Ik zal haar dat proberen te zeggen,
haar dat met al mijn gevoel proberen uit te leggen.
Dat een leven zonder haar liefde en genegenheid,
een hel is tot in de eeuwigheid.

Ergens heb ik hoop en put ik kracht,
als ik me herinner hoe ze naar me lacht.
Een lach vol liefde en vol tederheid,
een lach die straalt in zijn oneindigheid.

Alleen die hoop die geeft me kracht,
alleen die hoop geeft mij de macht.
De kracht om nog op te staan,
de macht om nog verder te gaan.

In de hoop op een leven zij aan zij,
ik bij haar en zij bij mij.
Nog nooit deed hoop zo leven,
als voor de vrouw voor wie ik mijn leven zou geven.

Schrijver: stefke, 1 november 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.463

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)