ik blijf
ik zag je hier vanochtend fietsen,
met je vriendjes aan de praat
ik toeterde, je zag me niet dus
reed je midden op de straat
natuurlijk zou jíj nooit zo rijden
en woon je hier een uur vandaan
maar god, ik heb soms van die tijden
dat ik hier jouw fiets zie gaan
en dat een man die zit te slapen
blind is voor jouw kinderspel
en dat hij jou zou kunnen raken
en dat jij dan...begrijp je wel?
vanmiddag liep ik door de stad, want
zo wat dwalen doe ik vaak
- soms kijk ik naar mij van een afstand
en zie hoezeer ik mijzelf vermaak -
plotseling hoorde ik heel hard 'papa'
opgewonden zoals jij
ik haat die pijn, dus keek ik dapper
meterslang niet meer opzij
ik wist dat daar een vader bromde
dat dat jochie stil moest zijn
en dat 'ie 't anders mooi verdomde
terwijl ik zo graag hem zou zijn
ik zie jou elke dag wel spelen,
soms haal je zelfs mijn journaals
ik laat je in mijn denken delen
en lul met jou, zeg iets banaals
zeg dat jij mijn grote vriend bent
en dat ik zoveel met je wou
dat ik zo blij ben dat ik jou ken,
dat ik altijd, heel mijn leven, zou...
en dat ik weet wat jouw verdriet is,
omdat ik het net zo hard voel
omdat dit veel mee dan een lied is;
want heel precies wat ik bedoel
Inzender: scrabeus, 3 november 2003
Geplaatst in de categorie: afscheid