Een wens
We schenken de stilte aan de zee,
zachtjes legt ze een deken om ons heen.
Wiegend op het ritme van ruisende golven,
genieten we van een stil bewonderen.
In onze ogen weerspiegelt er
een volle witte maan .
Schommelend trekken we ons
van de buitenwereld niets aan.
De duinen glijden langzaam
in de vloed van onze harten.
Een branding vol verlangen,
in dagdromen gevangen.
Een veilige plek wordt geboren
in een verlaten hutje aan zee.
Hand in hand zoeken we
naar antwoorden, wij met z’n twee.
Nooit komt er een einde
aan deze stille wens.
Onze vingers glijden
over de horizon, heel intens.
Geplaatst in de categorie: vriendschap