Geboorte
Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er
een klein mensenkind wordt geboren,
wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten
van dat kleine mensje, wat op de grote
mensenwereld terecht is gekomen.
't Heeft álles, tien vingertjes, tien teentjes,
handjes, voetjes, zó miniem,
dat het gróót worden zal, tja, dat kun je nu nog
niet overzien.
Zo'n klein mensje, álles erop en eraan, je kunt
er alleen naar blijven kijken, 'n wonder is en
blijft 't en al het andere, tja, dat moet
maar even wijken.
't "Normale" leven gaat gewoon door, de aarde
blijft draaien, maar goed ook,
en die tien kleine vingertjes, die liggen
in de lucht te graaien...
Nú nog even helemaal niks, maar dat verandert
snel genoeg, net als groeien, groot, groter, ach
't is nog véél te vroeg, ze is er nét, geniét en
doe 't goed en intens, ze blijft tenslotte
niet eeuwig klein, dat minieme pasgeboren
hoopje mens!
Geplaatst in de categorie: geboorte