Hartenkreten

hartenkreet (nr. 6.059):

Twijfel

Binnenin zit het weer in de knoop,
binnenin gaat het weer tekeer.
Mijn hoofd barst bijna uit mekaar,
alles in mij wil niet meer.

Het hele leven doet pijn,
alles is zo gecompliceerd.
Ik word moe van mezelf,
en iedereen die me weert.

Ik word onuitstaanbaar,
kan mijn eigen grenzen niet meer vinden.
Leef in mijn eigen wereld,
en kan mijn vriend niet meer beminden.

Het liefst wil ik slapen,
en soms voor altijd.
Maar soms denk ik nog eens,
misschien krijg ik dan spijt.

Ik voel de wanhoop nabij,
het laastste restje hoop zakt weg.
Ben ik nou de enige,
of zijn er meer met zoveel pech.

De twijfel komt dichterbij,
en de pijn gaat groeien.
De twijfel wordt heviger,
zal ik wel of niet bloeien.