Net geen sprookje
Er was eens een lelijk prinsesje
Dat 100 jaar sliep op een erwt
Ze had smerig haar en rotte tanden
En droomde van Ernie, het vriendje van Bert
Maar op een dag ver in november
Kwam een pad vermomd als prins vanachter een steen
Hij gaf haar een trap en riep 'Hee liefje, ik ben der!"
Maar zij sliep gewoon door en hij ging toen heen
Die arme pad, weer een illusie lichter
Een happy end had zeker gekund
Helaas moet je het doen met deze dichter
En sprookjes zijn niet echt zijn sterkste punt
Dit keer geen liefde, geluk of een nest met een warm dak
Voor haar geen bruiloft of een schattig gezin
Maar sherry, valium en een abonnementje prozac
En stortte zij nog vaak en ongelukkig in
Inzender: Henk Hoek, 25 november 2003
Geplaatst in de categorie: humor