Klanken klinken klote
De woorden wil ik niet horen
ik sluit mij af voor de werkelijkheid
wanneer ik de klanken niet opneem
is het géén realiteit
De klanken klinken klote
rauw, uit het diepste van je strot
jij hebt goed raak geschoten
mij geramd tot op het bot
De zinnen glijden gemakkelijk
als kwijl uit jouw mond
een servetje zou wel handig zijn
wanneer je mij zo diep verwond
Een struisvogel is niet meer
weggerend op haar hoge poten
het zand op een hoop gegooid
en ik? ik voel mij klote!
Geplaatst in de categorie: verdriet