inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 6.408):

De Spelen

Sprinters veren hun dijen los
Heupwiegend staren ze in het niets.
De geest: een luchtbel
De benen: een tijdbom

Ze persen hun zolen in het startblok.
De stilte voor het schot
Jaagt verkwikkend stof langs hartkleppen
Zegepraal is voor later
Na de schaterlach van de kampioen.

Ik kijk naar de kalklijn, witte gespreide vingers.
Baan 1 in de dunne novemberzon.

Kleuren vloeken in de kuip.
Gejoel zwelt in gulpen, van gedempt tot loeiend.
Het bereikt ons niet.
Want de spieren gehoorzamen enkel het schot.

We stuiven weg in een brede wolk van benen
Tot er gaten vallen, een armlengte.
Wangen dansen de tanden bloot.

De kampioen mag straks het volkslied mompelen
Ik sterf op een zucht van de meet,
Meet het verlies in flarden van een tel.
Blauwe vlekken gonzen onder het ooglid.

Al jaren oefen ik voor dit Spel.
Soms blijf ik aan kop
Smalend van de aandacht
Vandaag lik ik de wenende wonde schoon.

Schrijver: Wimper, 16 december 2003


Geplaatst in de categorie: sport

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.354

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)