De zwerver
Lamgeslagen door verdriet
eenzaam door verloren jaren
loop je moederziel alleen
en er is niemand die je ziet.
De vuilnisbak is nu je restaurant
en een bosje jouw toilet
je handen was je in een vieze sloot
en er is niemand die op je let.
Slapen doe je onder een brug
of ergens in een portiek
een dokter heb je nooit gezien
want je bent nooit ziek.
De wereld heeft je hard gemaakt
je leven is niet zo begonnen
eens heb je ware liefde gekend
nu leef je onbezonnen.
Niets heeft voor jou nog waarde
je denkt dat niemand om je geeft,
toch kwam ook HIJ voor jou op aarde
denk daar aan zolang je leeft.
Inzender: janny, 17 december 2003
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid