Bedaren
Verborgen is mijn wereld
in het slenteren van de tijd,
ik probeer de minuten te wekken
achter de muur van mijn strijd.
Ik open en sluit de deuren
van bezeerde dagen,
en zoek naar een hemel
waar ik kan bedaren.
Al ken ik alle uren van verdriet en pijn,
ik blijf toch sterren strooien
in een wereld vol verwachting,
waar ik me van sombere tranen bevrijd.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid