Koude kille honger
Kartonnen dozen,
Gestapeld tegen mijn muur
Één vlammetje voldoende voor
een hemelreikend vuur
Geelblauwe vlammen
kropen stil omhoog
Glimlachend keek ik naar
hoe het staal verboog
Zwart rode resten,
vallend om mij heen
Mijn glimlach is verdwenen
omdat ik zachtjes ween
Het skelet slechts bleef overeind,
mijn wereld is verlaten
Waar koude kille honger heerst kan
zelfs het vuur niet baten
Geplaatst in de categorie: emoties