Hartenkreten

hartenkreet (nr. 6.741):

een zaterdag voor moederdag

vandaag de stad
uitbundigheid
door gastvrij lentelicht beschenen
iedereen lijkt onderweg
naar toch die ene dag
van morgen

dwalend door herinnerland
alweer zo lang of kort geleden
voelt weer heerlijk als vanouds
hand in hand
het samen onderweg beleven

of dwalend door herinnerland
alweer zo lang of kort geleden
voelt zo eenzaam, mijlen ver
die kille afstand tot elkaar
nooit samen onderweg beleven

nu zij voorgoed is heengegaan
zul jij haar nooit meer zien
zoals ze werk’lijk was
maar wèl het beeld
dat je nog wilt ervaren

zo blijft zij in herinnering
door nevellicht van vreugde
of verdriet beschenen
en als gesluierd
in te komen levensjaren
tot die dag
wanneer jouw kinderen
voorgoed
hun beeld van jou bewaren