Geen dromen meer
Waar is het licht dat de schaduwen
van mijn dromen kan verdringen ?
Ik zoek de warmte van jouw armen
die mijn gedachten kunnen binnendringen.
Waar vind ik nog ergens een houvast
in de donkere wereld in mijn hoofd ?
Ik verlies mezelf steeds zonder hoop,
mijn dagen worden genadeloos vermoord.
Gewoon een verlangen naar een gebaar,
een zachte streling over mijn haar,
een ontmoeten van twee begrijpende ogen,
ooit heb ik mezelf in jou verloren.
Mijn nachten sterven stilletjes in het licht,
jouw armen dragen geen enkel gewicht,
mijn lichaam legt zich moedeloos neer.
Nee, voor mij geen dromen meer.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid