inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.017):

Voor altijd alleen

In de luwte van de bomen
rookt hij rustig zijn sigaar.
Z'n blik gericht op oneindig
denkend aan haar.


Vele jaren is hij nu alleen,
gaat terug naar het plekje
waar zij voor het eerst
aan hem verscheen.


Haar blauwe ogen en heldere lach,
daar denkt hij aan terug.
Zal nooit de dag vergeten
dat hij voor het eerst haar zag.


Weemoedig staren z'n ogen
in stilte voor zich heen.
Haar zal hij nooit meer zien,
hij is voor altijd alleen.

Schrijver: moeke
Inzender: janny, 26 januari 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 784

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Janneke Koster-Baas
Datum:
27 januari 2004
Email:
hkoster1quicknet.nl
Een triest, doch prachtig gedicht. Zie hem staan met weemoedige blik...heb je hiervoor een tien gegeven.
Naam:
jannie
Datum:
26 januari 2004
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Ik zie die man zitten en voel zijn eenzaamheid. Zit hij op een bankje? Dit gedicht is een tien waard en die heb ik je ook gegeven. Begrijp niet dat mensen dit met een vier kunnen beoordelen..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)