Voor altijd alleen
In de luwte van de bomen
rookt hij rustig zijn sigaar.
Z'n blik gericht op oneindig
denkend aan haar.
Vele jaren is hij nu alleen,
gaat terug naar het plekje
waar zij voor het eerst
aan hem verscheen.
Haar blauwe ogen en heldere lach,
daar denkt hij aan terug.
Zal nooit de dag vergeten
dat hij voor het eerst haar zag.
Weemoedig staren z'n ogen
in stilte voor zich heen.
Haar zal hij nooit meer zien,
hij is voor altijd alleen.
Inzender: janny, 26 januari 2004
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid